ایـלּ روزهـا تَلخ مے گذرَב

בستَمـ مے لـرزَב از تـُوصیفَـش

هـَمیـלּ بـَس ڪـِہ


نَفس کشیـבنَمـ در ایـלּ مَرگِــ تـَבریجے

مثل خـُودکُشے استــ بــآ تیـــغ کــُنـــב

آدم یک جایی دست به خودکشی میزند؛

نه اینکه تیغ بردارد و رگش را بزند، نه!

قید احساسش را میزند …

من عاشـــــــــق نیستم!

فقط گاهی… حرف تو که میشود دلم…

مثل اینکه تـــــــــب کند گــــــــرم و ســـــــــرد میشود

توی سیــــــــنه ام چـــــــــنگ می زند آب میشود…

اسیر فصل خزان گردد عمر آن کس که…

دمی اسیر اشک کند چشم مهربان تو را…

دست هایم را بگیر...

دست هایم را که می گیری عبور تلخ زمان را فراموش می کنم...

تهی می شوم از من... مرا در آغوش بگیر...

در آغوش تو از هیچ کس و هیچ چیز هراس ندارم...

عاشقم باش ... آنگونه که از ما ابدیتی تا بی نهایت بسازی

     ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺍﻭﻧﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﺮﭼﯽ ﺑُﺮ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺁﺱ ﻣﻮﻧﺪﻥ …

   به سلامتی سیگارم که بهم یاد داد عاقبت سوختن واسه یه نفر ، زیر پا له شدنه !

    به سلامتی همه رفقایی که نه دنیا عوضشون میکنه نه من با دنیا عوضشون می کنم !

به سلامتی همه اونایی که به قله رسیدند ولی همنوعانشون رو پله نکردند …

♥ منـــ از تمامــِ دنیا ♥
♥ فقط آن دایرهـ ی چشمانـــ تو را میخواهمـــ ، ♥
♥ وقتی کهـ در شفافیتشــ ، ♥
♥ بازتابـــ عکســـ خودمـــ را میبینمـ ♥

چه فرقی می کند کجا زندگی کنی؟!

وقتی زبانت را نفهمند...

همه جا غریبه ای..

عاشق که میشوی....

مراقب خودت باش..!

شبهای باقیمانده ی عمرت ؛

به این سادگی ها صبح نخواهند شد.....!

مگه قلب من بت بود..!!!

که خدا تو را …

برای شکستنش فرستاد….؟؟؟

چرا؟؟؟!!!

دگر درد دلم درمان ندارد…

مسیر عاشقی پایان ندارد..

مرا در چشم خود آواره کردی..

نگاهت دور برگردان ندارد…

ساعتها زیر دوش می نشینی به کاشی های حمام خیره می شوی
غذایت را سرد می خوری
ناهارها نصفه شب ، صبحانه را شام!
لباسهایت دیگر به تو نمی آیند ، همه را قیچی می زنی!

ساعتها به یک آهنگ تکراری گوش می کنی و هیچ وقت آهنگ را حفظ نمی شوی!
شبها علامت سوالهای فکرت را می شمری تا خوابت ببرد!
تنهـــــــــــــــائی از تو آدمی میسازد که دیگر شبیه آدم نیست.

مانند یک بهار …
مانند یک عبور …
از راه می رسی و مرا تازه می کنی …
همراه توهزار عشق از راه می رسد …
همراه تو بهار …
بردشت خشک سینه من سبز می شود …
وقتی تو می رسی …
در کوچه های خلوت و تاریک قلب مـــــــــن …
مهتاب می دمد …
وقتی تو می رسی …
ای آرزوی گم شده بغض های مـــــــــن …
من نیز با تو به عشق می رسم ….

باز هم مثل همیشه که تنها میشوم…

دیوار اتاق پناهم میدهد…

بی پناه که باشی قدر دیوار را میدانی…